Jezelf en je gezin staande houden in de heksenketel, het leven van elke dag. Zorgen dat ieders behoeften voldaan zijn, dat er geld in het laatje komt en alle rekeningen betaald raken, dat de frigo’s en de magen – liefst gezond en ecologisch – gevuld raken: het vraagt veel van een mens. Zeker als je je (nog teveel) laat meeslepen door media, sociale en andere, billboards, mooi gestylede magazines of ook eenvoudigweg door mensen in je buurt die nog volledig meegaan in het ‘brood en spelen’ van de massa.

Een reisje af en toe, regelmatig een korte of langere break kan deugd doen, even weg van wat moet, de sleur, de hectiek. Tot je merkt dat de periodes van rust steeds minder voldoen, dat ze niet lang genoeg zijn of dat je nood hebt aan meer. Om er weer tegen te kunnen. Da’s het signaal.

Er weer tegen kunnen: maar tegen wat? En waarom?

Als ikzelf terugkijk op de periode voor mijn burnout, dan waren er echt wel veel signalen. Massa’s. Eentje ervan is dat ik, toen ik daar pas werkte, ik om 7 uur ‘s morgens al fris en fruitig aan m’n bureau zat om alle taakjes groot en klein te tackelen, met plezier. Gaandeweg merkte ik dat het onbegonnen werk was, dweilen met de kraan open. Na anderhalf jaar kon ik met moeite mijn bed uit, en was ik al blij als ik voor halftien op kantoor geraakte. En nog viel het dubbeltje niet. Dat ikzelf het over een andere boeg diende te gooien. Toen ik na twee jaar eindelijk uitviel heeft het me 20 lange maanden gekost vooraleer ik terug met mondjesmaat een actief, werkend leven aankon. Hoe zot is dat eigenlijk?

Hoe zot moet het worden vooraleer we onszelf een halt toe roepen? 

Hoever wil je gaan vooraleer je eigen verantwoordelijkheden onder de loep te nemen? Stel jezelf de vraag: wie ben ik nog zonder de rush van elke dag.

• Wie ben ik nog als ik niet meer de mama ben die van hot naar her rijdt met kroost en boodschappen.
• Wie ben ik nog als ik niet meer op elke sociale verplichting inga,
• niet meer meega in deadlines of opdrachten die eigenlijk niet passen bij mijn talenten en vaardigheden?
• niet meer ja zeg tegen familie en vrienden omdat ik geen nee durf te zeggen
• …

Je oude ik afwerpen kan ervaren worden als een uitdaging. Iets wat we kennen loslaten voor iets nieuws, ongekend. En vooral: verantwoordelijkheid voor onszelf nemen. Dat is een dingetje, soms echt wel een bittere pil.

Vaak houdt angst ons veel langer dan nodig ergens waar we al niet meer willen zijn. Geef aandacht aan de signalen. En gun jezelf op die manier je beste leven. Wees mild en slik die bittere pil liefdevol in. Als je wist hoe het werkte was je er al geweest. Dus geef jezelf deze nieuwe ervaring, en geef aandacht aan wat zich aandient. Luister naar de roep van je ziel.

Energy flows…

Eens je als mens aandacht begint geven aan jezelf en je de focus durft verleggen van buiten naar binnen, kan het snel gaan. Het is een mindfuck, een spel waarin jij de enige speler bent. Vaak begint het bij een lichtpuntje of een onderhuidse weerbarstigheid, dat onbeduidende petieterige sprankeltje licht, dat niet aflatend onderhuids zeurderige maar onmiskenbaar aandacht vragende kriebeltje. 

Eens je het aandacht geeft, onderzoekend, explorerend, laat het zich steeds vaker voelen. Je benadert het zoals je kan, je laat de weerstand zijn, je veroordeelt het niet, je verwelkomt het, zoals het is. Tot je het een volgende keer weer voelt, ziet. Tot je, steeds fijngevoeliger de roep van je ziel herkent. Na een poosje is een fluistering voldoende om aandacht aan te geven. De rust keert weer. Je ziet nu helder waar je bent, wat goed voor je is en wat niet. Je kiest. Bewust. Voor jezelf. Wetende dat dat goed is. Ook voor de ander. 

Balans zoeken en vinden in je dagelijkse leven: durf jij jezelf dat gunnen? Dat is de hamvraag. Daar begint het mee. Met jezelf.

Herverbinden met jezelf

Het proces van bewustwording – van jezelf en je volle potentieel zien voor wat het is, aanvaarden, leven – is een proces van her-verbinden met je natuur. Hoe doe je dat? Je merkt je signalen op, je geeft zachtjesaan aandacht, je laat je weerstand (tegen jezelf) voor wat het is. Energie vloeit waar liefdevolle aandacht is. Weg blokkades. Volg in dit proces je gevoel, en gun jezelf jouw weg. Een weg speciaal voor jou gecreëerd. Hoe mooi is dat? Reconnective Healing kan in dit levensproces een serieuze boost betekenen. In welke zin? Dat valt niet te voorspellen: het is jouw weg, jouw ervaring. Maar dat de dingen zullen veranderen is zeker. En ja, je kan het aan, dit is wat je wil. Bezig met wat voor jou belangrijk is. In balans. Met af en toe een break: omdat het kan, omdat het leuk is! (en niet langer omdat je het nodig hebt)