Zondagochtend, luilekker uitslapen, een koffietje buiten op mijn bankje in de zon, met zicht op de mooie lindeboom… En toch ben ik al een paar dagen onrustig. En ik merk dat ik die onrust wil toedekken. Door mensen op te zoeken, door te snoepen, door te kopen, door eindeloos te scrollen… Mijn brein instoppen, mijn ziel sussen, wat nog niet bewust is onbewust laten. Een mens heeft altijd weerstand tegen het ongekende. Maar toelaten wat je niet wil voelen of weten, brengt heling voor jezelf en de ander, zo ondervind ik dagelijks. Dus maak ik het stil vanbinnen en laat komen wat er komt.
Mijn vraag luidt:
Dat onder de huid kruipende gevoel van onrust dat ik probeer te sussen met van alles en nog wat, wat moet ik er mee?
Maak er tijd voor, zeker als je onrustig bent. Net dan. Als je merkt dat je geest vlucht. In eten, in gezelschap, in lawaai, in koopzucht, in loze actie.
Maak tijd en ruimte in je menselijke leven. Reconnect met dat grotere dat je bent, dat je nog niet kent. Op die manier, door er tijd en ruimte voor te maken, zal je langzaam maar zeker ook meer bewust worden van het collectieve, dat je vaak wegleidt van wat je te doen staat.
Vaak beseffen we nog niet dat wat we voelen, eigenlijk opgepikt wordt uit het collectieve (lagere trilling). Je hoeft niks dus persoonlijk op te nemen. Ooit.
Veel mensen zijn rebels op dit moment, in deze schijnbaar duale wereld. Ze protesteren tegen datgene waarvan ze het gevoel hebben dat het hen opgedrongen wordt, dat het hen beperkt in hun Zijn. Maar… protesteren is verliezen. Of liever, is focussen op het andere deel, is over een stukje van jezelf stappen, een stukje van jezelf niet accepteren. Zet dat stukje onrust of dat stukje protest in het licht. Dat is healing, dat is heel worden, steeds meer.
Dat gebeurt heel makkelijk en natuurlijk. Met je aandacht, met je wil, met je attentie, liefdevol, zonder oordelen, op jouw tempo, als jij er klaar voor bent om het stil te maken als de onrust of het protest je overklast. En je zal merken… onmiddellijk sta je een stukje liefdevoller in de wereld, lichter – letterlijk! – en maak jij de wereld een stukje liefdevoller en lichter voor al wat er leeft. Dat is wat je wil. Dat is wat jij kan.
